Hoewel het helemaal niet simpel is, zal ik toch proberen mijn eerste indrukken neer te schrijven. Het moeilijke is dat bijna alles anders is dan bij ons. Niet alleen de zon, maar ook de mensen zijn hier warm. Op straat word je hartelijk begroet met jambo, iets wat bij ons ondenkbaar is. Voor je de kans hebt gekregen om hulp te vragen, staat men hier al klaar om iets te kunnen doen. Een heel andere mentaliteit dus maar ook een andere levensstijl. Hun tekorten op materieel vlak compenseren ze ruimschoots met hun zorgeloosheid: geen stress, geen problemen zoeken (want er zijn er geen), alles op het gemak dus. Leuk, maar wel wat aanpassen voor mij.
Om te beginnen bij het begin: de vliegreis was al een avontuur op zich, maar samen met een Amerikaanse vrouw ben ik er uiteindelijk in geslaagd goed en wel over te stappen, met bagage. Met twee uur vertraging dankzij de ferry van Mombasa kroop ik uiteindelijk doodmoe onder mijn muskietennet…
De dagen nadien heb ik kennisgemaakt met het weeshuis Kebene, hier vlak naar de vrijwilligerswoningen. Ook daar wachtte mij een hartelijke ontvangst, ook door de kinderen. Verder heb ik de buurt verkend met de manager van de school, inkopen gedaan, geld gewisseld, internet geregeld, enz. Ook het prachtige strand heb ik intussen gezien. Ik denk dat een plons in het water niet lang zal uitblijven, want een mens snakt hier naar verfrissing.
Gisteren leerde ik hoe je een verse vis klaarmaakt, of beter, hoe je die gewoon in stukken snijdt en frituurt in de pan. Ik had het niet gedacht, maar het smaakte zeer lekker. Zeker als je met je handen mag eten :-)
Ik ben nog niet in de school zelf geweest, dat zal pas voor na het weekend zijn. Ik heb mij vandaag al wel beziggehouden met het kaften van de handboeken. Omdat het bijna niet te geloven is hoe ze deze boeken nog kunnen gebruiken, heb ik er wat foto’s van getrokken. Meer dan wat oplapwerk met lijm, plakband en plastic kon ik niet doen…
Verder verloor ik al twee keer een achtervolging met een hagedis in de keuken, herstelde ik zelf mijn toilet, en beschik ik over computervaardigheden waar ik zelf geen weet van had. Vreemd dat een mens in nood soms net iets meer kan ;-)
Tot zover de samenvatting van mijn eerste dagen. Groetjes en tot later!
Hey
BeantwoordenVerwijderenWist niet dat je al vertrokken was! Zo te horen stel je goed, gelukkig maar he!
Ik ga je zeker volgen hier op blogspot en kijk al uit naar je volgende verslag!
Groetjes
Celine
x
Hey schoonzusje,
BeantwoordenVerwijderenKlinkt als een hele belevenis en dat zal ook wel zo zijn... Geniet maar volop van de vriendelijkheid, de warmte en de zorgeloosheid. Dat maakt het allemaal toch wel net wat makkelijker om ons te moeten missen eh ;)
Hoorde al van onze Gijs dat er inderdaad wat beesten zitten daar, en proberen ze buiten te houden is blijkbaar niet zo simpel. Maar ook dat zal je snel wel gewoon worden zeker...
Hopelijk zal je snel eens een keertje een kijkje kunnen gaan nemen in het schooltje en ook daar zal je waarschijnlijk heel hartelijk ontvangen worden. Super toch!
Wij kijken uit naar de eerste foto's en een volgend verslagje!
Dikke kus
Hanne & Mário
PS Ondertussen hebben we onze Gijs al 1 keer te eten gegeven en woensdag komt hij opnieuw, dus ik kan je vertellen dat hij minstens 1 keer per week goed zal eten ;)